இங்கிலாந்து விஞ்ஞானிகள் சிறுநீர் மூலம் செல்போனை சார்ஜ் செய்யும் முறையை கண்டுபிடித்துள்ளனர்.
சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கிளாஸ்டன்பரி திருவிழாவில் 'பீ பவர்' திட்டம் முதன்முதலில் பகிரங்கமாக சோதனை செய்யப்பட்டது, அங்கு விஞ்ஞானிகள் கழிப்பறைகள் நிலையான மின்சாரத்தை உருவாக்க முடியும் என்பதை நிரூபித்துள்ளனர். இதுவரை, இது மொபைல் போன்கள், லைட் பல்ப்கள் மற்றும் ரோபோக்களை சார்ஜ் செய்ய பயன்படுத்தப் படுகிறது.இந்த நிலையில், தற்போது வீடுகளுக்கும் அந்த மின்சாரத்தைப் பயன்படுத்த திட்டமிடப்பட்டுள்ளது.
மேலும்,இது தொடர்பாக பிரிஸ்டல் பயோஎனர்ஜி சென்டரின் இயக்குனர் டாக்டர் ஐயோனிஸ் ஐரோபௌலோஸ் கூறுகையில்:"திருவிழாவில் ஐந்து நாட்களில் சிறுநீர் கழிக்கும் நபர்களிடமிருந்து சிறுநீர் ஓட்டம் 300 வாட்-மணிநேர மின்சாரத்தை உருவாக்க எங்களுக்கு உதவியது.இதன்மூலம்,ஒரு வாட் லைட்பல்பை 300 மணிநேரம் அல்லது 10 லைட் பல்ப்களை 30 மணிநேரத்திற்கு இயக்க முடியும்" என்று விளக்குகிறார்.
இத்தகைய கண்டுபிடிப்பு நுண்ணுயிர் எரிபொருள் செல்கள் என்ற ஒன்றை அடிப்படையாகக் கொண்டது. நுண்ணுயிரிகள் பொருளை அதன் வேதியியல் பாகங்களாக உடைத்து, அவை பெருகும்போது, சிறிய அளவிலான மின்சாரத்தை உருவாக்குகின்றன.அயோனிஸ் மற்றும் அவரது குழுவினர் அழுகிய பிளம்ஸ் மற்றும் இறந்த ஈக்களை சாப்பிடக்கூடிய ஒரு ரோபோவை உருவாக்கியபோது இந்த தொழில்நுட்பம் உருவாக்கப்பட்டது.
ஆர்கானிக் கழிவுகள் ரோபோவின் பேட்டரியை இயக்கும் என்பதை நிரூபித்த பிறகு,குழு மனித கழிவுகளிலிருந்து ஆற்றலை உருவாக்கியது.
மேலும்,அவர்களின் பணி தொடரும் போது, குழு எரிபொருள் செல்களை சுருக்கி, வீடுகளின் சுவர்களில் பொருத்தும் அளவுக்கு சிறிய செங்கற்களில் வைக்க விரும்புகிறது. இந்த செங்கற்களால் எதிர்கால வீடுகள் கட்டப்பட்டு, உங்கள் வீட்டிற்கு தேவையான மின்சார ஆற்றல் சிறுநீர் கழிப்பதிலிருந்து சக்தியாக பெறமுடியும் என்பது இதன் கருத்து.
ஒரு சராசரி மனிதன் ஒரு நாளைக்கு இரண்டு முதல் இரண்டரை லிட்டர் வரை 'திரவ கழிவுகளை' உற்பத்தி செய்கிறான்.உதாரணமாக, "ஐந்து பேர் கொண்ட குடும்பமாக இருந்தால், அது 10 முதல் 12 லிட்டர் சிறுநீர் வரை இருக்கும்.ஒரு அளவிடப்பட்ட நுண்ணுயிர் எரிபொருள் செல் அமைப்புக்கு தொடர்ந்து மின்சாரம் வழங்க இது போதுமானது" என்று ஐரோபௌலோஸ் கூறுகிறார்.
இத்தகைய புதிய கண்டுபிடிப்பு ஏழை நாடுகளில் சுத்தமான மற்றும் புதுப்பிக்கத்தக்க ஆற்றலை உருவாக்க பயன்படும் என்று விஞ்ஞானிகள் நம்புகின்றனர்.
No comments:
Post a Comment